Mijn grootvader had zijn goudsmederij op het dorpsplein van Aartselaar. Achter een raam met ‘goudsmid -uurwerkmaker’ erop geschilderd zat hij steevast voorover gebogen te werken met een loupe tussen wenkbrauw en kaakbeen geklemd. Als klein meisje kreeg ik vaak stoef van vrouwen uit het dorp, die trots hun juweel lieten zien dat mijn opa zaliger voor hen maakte. De plaatsvervangende trots die ik dan voelde is de kiem geweest vermoed ik…

De tijd gaat vooruit, stijlen evolueren, keren terug en worden heruitgevonden… maar de ambacht blijft. Het proces van smeden is hetzelfde gebleven. Goud gaat nooit verloren, het kan telkens opnieuw gesmeed worden voor de volgende generatie.

Benjamin Cossement (° ’90) / grootvader / goudsmid

Herman Cossement / vader / goudsmid

Ann Cossement / zus / goudsmid

Catherine Cossement/ ik / goudsmid